Miało być białe szaleństwo, a szalał wiatr i skutecznie wyczyścił beskidzkie stoki. Mróz miał szczypać w policzki podczas zjazdów narciarskich, a tymczasem w grudniu było 10 stopni na plusie. Cóż robić – odwiesiliśmy narty na kołek i ruszyliśmy zbadać warunki śniegowe pieszo. Dzień po świętach wdrapaliśmy się na Skrzyczne, następnego dnia na Kozią Górkę. I po raz kolejny stwierdziliśmy, że z Bielska góry są na wyciągnięcie ręki. I piękne o każdej porze.
Oj pojechałby gigant po Grzebieniu! Wojtek na trasie FIS ze Skrzycznego….w butach
Cud techniki beskidzkich stoków – nowa kolej na Skrzyczne.
Brniemy w błocie trasa narciarską z widokiem na gołe góry
Wieje, górna stacja orczyka bez narciarzy
Miłe spotkanie dwóch Wojtków w schronisku
W schronisku gwar, tłum…wszak wyjazd koleją to atrakcja numer jeden gdy białego brak!
Doładowani górskim powietrzem
A północne zbocza śnieżne
Piękny zielony szlak
Justa żadnej chatki nie odpuści
Gorsko rozochoceni wybieramy się na Kozią Górke z Hanią. Nosidło zostało w Krakowie, ale “na bajana” tez jest fajnie…”Matko, idziś? Nak tam jeśt”
“Mam pinićka” czyli piernikowa przerwa
I Ola spontanicznie dołączyła do naszej wycieczki
I dzięki niej mamy rodzinne zdjęcie w akcji :)
A ekipa Lola& Dżordż przybyła na Kozią rowerem
I znów Hani wesoło z gromada cioć i wuja
I jeszcze “łała” do tego! Oj, chyba Hania polubiła Kozia Górkę
Na pieńku wujka Kuby, Hanulinka-babulinka
O 16 światło gasnie i zaczyna się wieczór
A z robót leśnych wraca wuj Kuba. Trzeba było przecież poprawić hopki
You might also like
2 Comments
Jaaaaakie krzesełka, prawie oplułam ekran z wrażenia :O
A wuj Kuba z kilofem na plecach, spotkany przypadkowo po ciemku w lesie, mógłby niejedną osobę przyprawić o zawał 😉
Krzesełka-kanapy nie dość, że wyglądają, to jeszcze mkną 5x szybciej, niż ich poprzednicy!
A Wuj dla niewtajemniczonych wygląda co najmniej niepokojąco 😉