• PODRÓŻE
    • Polska
    • EUROPA
    • AFRYKA
    • AZJA
  • Jedziemy
    • ROWEREM
    • W góry
    • Autem
    • Z Dziećmi
    • Weekend
  • PRAKTYCZNIE
  • TWÓRCZO
  • FILMY
  • O nas
  • Metki

    Agroturystyka pod jaworem alternatywa dla bałtyckich kurortów Azerbejdżan Bacówka pod Bereśnikiem Baku Bałkany Bałtyk w lipcu Bałtyk z dzieckiem Bałtyk z rowerem Beskid Mały Beskid Niski Beskid niski z dziećmi Beskid Sądecki z dzieckiem Beskid Wyspowy Beskid Śląski Beskid Żywiecki Bielsko- biała z dziećmi dwulatek na nartach Florencja z dziećmi Gdzie nad bałtyk Gruzja z dzieckiem Góry z dzieckiem Jaworze Nałęże z dziećmi Kameralne miejsca nad polskim morzem Kreta z dziećmi kwiecień w Toskanii lato na wsi lato z dziecmi letnie klimaty Mielenko z dziećmi Narty w Beskidzie Niskim z dzieckiem Nowica Olandia z dziećmi Rowerowa Olandia Równica z dziećmi Skrzyczne Sri Lanka z dziećmi Szpilkowo ferie Szwecja rowerem Szwecja z dziećmi Toskania z dziećmi widoki Toskanii wiosna w Toskanii Wysowa Zdrój z dziecmi ładne plaże nad Basłtykiem
  • PODRÓŻE
    • Polska
    • EUROPA
    • AFRYKA
    • AZJA
  • Jedziemy
    • ROWEREM
    • W góry
    • Autem
    • Z Dziećmi
    • Weekend
  • PRAKTYCZNIE
  • TWÓRCZO
  • FILMY
  • O nas
Azja  / SRI LANKA  / Z Dzieckiem
HELOŁ BEJBI NA SRI LANCE

Posted On 9 marca 2016
sri lanka z dziecmi001

Haaaa haaa zabierają nas z rowerami na Sri Lankę!

Tropiki+rowery tę kombinację wcześniej spotkaliśmy, tropiki + dzieci, nie raz, więc wydawało nam się oczywiste, że tropiki+rowery+dzieci też są wykonalne. Po wyjeździe wiemy, że ta kombinacja w tak krótkim czasie jest mocno wymagająca. ze względu na dużą logistykę i inny banalny powód – klimat! Dla podróżujących samodzielnie bywa uciążliwy, przy dodatkowym obciążeniu (rower) już jest wyzwaniem, a gdy dołożyć do tego jeszcze wydatek energii w związku z dziećmi to… wyzwanie mnoży się razy dwa. To od trudniejszej strony, a od przyjemniejszej i praktycznej – rower to m.in niezależność od lokalnego ruchu. Od czasu podróży do Gruzji, w której objawiła się Hani choroba lokomocyjna, staramy się unikać podroży lokalnymi środkami transportu na dłuższych odcinkach (chyba, że jest to pociąg!)

Trzy tygodnie na Cejlonie to rodzinne gromadzenie wrażeń, które do dziś z Hanią wspominamy. To czas przyglądania się tropikalnej rzeczywistości, a ta była dla nas zupełnie nowa, więc i rodzice mogli podzielać dziecięcą radość odkrywania. Hania poszerzyła swoją wiedzę o wielkości świata, gdy na globusie pokazywaliśmy, gdzie lecimy. I tyle ją dziwiło i tyle miała pytań. A dlaczego panowie na Sri Lance noszą spódniczki, a czy można wieźć 3 skrzynki równocześnie na skuterze, a czy tu też są Święta? A dlaczego te banany są małe? A czy tu w ogóle jest zima? I czy wszyscy na Sri Lance mają ciemną skórę? Manię najbardziej fascynowała jedna rzecz – pieski :) A, że te przechadzały się czasem sporą grupą, to mała była zachwycona. I jeszcze jedno – uśmiechy! Po powrocie była bardzo zdziwiona, że nikt się do niej nie śmieje z daleka. W tramwaju różnymi minami i uśmiechem próbowała przykuć uwagę współpasażerów, wyciągając na koniec asa z rękawa- naśladowanie szczekania pieska. “Ał, ał, aaaał ał” też nie dało rady.

Nasze dni z dziećmi w podróży, tak jak i w domu, bywały trudne-marudne, ale wydaje mi się, że mimo zmęczenia drogą, byliśmy bardziej wyrozumiali dla naszych dziewczynek. Mieliśmy po prostu dużą motywację, by zebrały jak najwięcej fajnych doświadczeń. Co 3 dni robiliśmy dwudniowe przerwy, odpoczywaliśmy od codziennego pakowania, wczesnego wstawania. Mimo tych przerw od przyczepki, nie było problemów z rytmem dnia. Mania na równi traktowała spanie w przyczepce jak i spanie w nosidle. Zauważyliśmy tylko, że starsza Hania częściej dopytuje nas, co dziś będziemy robić. Więc oswajaliśmy ją wcześniej z planem, lub na bieżąco informowaliśmy, co się będzie działo. A było tak….

Poranek

O 4.45 gdzieś na gorącym wybrzeżu Cejlonu, dźwięk budzika miesza się z szumem wiatraka. Zawsze niedosyt spania, po kilku pobudkach do ząbkującej Marianki, lub po szaleństwie wieczornym, czyli napisaniu relacji do notesika. Wiatrak szumi, czyli gorąco, czyli trzeba jak najszybciej wstać, żeby uciec przed żarem. Szybka konsultacja z Wojtkiem: śpimy jeszcze 15 minut, przecież sakwy spakowaliśmy wieczorem :)) Tym razem rozpoczniemy nasz dzień o 5 rano, lepsze to niż 4.45 – ta godzina brzmi zupełnie absurdalnie w kontekście wakacji.

Królowe hotelowego łoża, Hanka i Marianka, sprytnie opanowały przestrzeń, pozostawiając nam, rodzicom, wąskie pasy “ziemi niczyjej”. Śpią w najlepsze i dobrze, bo ten czas jest dla nas bardzo cenny. W godzinę, z czołówkami udaje nam się sprawnie spakować. Przepraszam, upchnąć w sakwach bagaż, który już dawno stracił idealny kształt, a przecież tak staramy się trzymać przynajmniej wewnętrznych podziałów – sakwa dzieci, sakwa-kuchnia, sakwa kosmetyczna itp itd, a i tak pewne przedmioty-wędrowniczki zwiedzają wszystkie zakamarki naszych bagaży.

6.00. Najpierw wstaje słońce, obwieszczając złotymi refleksami na ścianie, że za chwilę królowe wymkną się Morfeuszowi z ramion. “Jesteśmy prawie spakowani” pada w idealnym momencie, kiedy Mania wita uśmiechem dzień. I zaczyna się jej codzienne odkrywanie świata, nieustępliwe i odważne. Na tym etapie mało wymagające, bo w oswojonej przestrzeni. Hania zaś wstaje niechętnie, musi mieć dobrą motywację, piosenkę, michę płatków z ulubionym bananem – wtedy wstaje. I zaczyna się jej codzienne odkrywanie świata, zadawanie pytań i własne pomysły na wszystko. Śniadanie gotowe przed pobudką dziewczyn, uff! 3 miski płatków owsianych z owocami i jogurtem szybko wypełniają nasze brzuchy i “jesteśmy prawie gotowi” żeby ruszyć. Jeszcze tylko ubieranie dzieci, smarowanie kremem z filtrem, mycie zębów, pakowanie torby podręcznej, nalewanie wody do bidonów, dopakowanie sakw, zapakowanie ich na rowery, zapięcie dzieci w przyczepce, dopakowanie przyczepki, zamontowanie chusty… czy o czymś zapomniałam? Na pewno, ale to się okaże na pierwszych kilometrach, które są czasem dogrywania rowerowych patentów, ostatnim szlifem na naszym kolorowym pociągu. 2 godziny od pobudki gotowi do drogi.

sri lanka z dziecmi002

sri lanka z dziecmi003

sri lanka z dziecmi004

sri lanka z dziecmi006

Rozpusta. Podano śniadanie! Mimo, że gotowe, to trudniejsze w ogarnięciu z dziećmi niż micha owsianki

sri lanka z dziecmi007

sri lanka z dziecmi008

….jeszcze tylko wepchnę te 50 kilo pod górę i jaaazda!

Droga

Udaje się przejechać kilka kilometrów bez zatrzymania?? Niesamowite! Dobrze wszystko zapieliśmy, Hania nie dopomina się o Właśnie Tę Kredkę, której nie może dosięgnąć, bo spadła, Justa nie chce robić zdjęć (bo przecież jedziemy i nie możemy się zatrzymywać). Jedziemy, jest cudownie, chłoniemy, droga, mijanie, przestrzeń, zmysły, idealne tempo, esencja którą ładują się wszyscy rowerzyści. Jest cudownie, bo nie ma wielu aut i możemy wsłuchiwać się w dżunglę, jest cudownie, bo jedziemy w zielonościach odkrywając krótkie historie pobocza. Mkniemy, wietrzyk lekko chłodzi, słońce jeszcze nie doskwiera, Marianka po godzinie zabaw zasypia. “Tata siiiku”! Kurcze, zapomnieliśmy o wizycie Hani w toalecie przed wyjazdem. Gdzie tu sikać, jak wkoło tylu gapiów, psów, pobocze krzaczaste? Skręcamy w boczną dróżkę, załatwiamy potrzebę Hani i wracamy na drogę. Po drodze kupujemy jeszcze obowiązkowo banany i wodę, odbywamy ceremoniał powitalno-pożegnalny (heloł, from Poland, baj baj) i machając ruszamy dalej. Mania szczęśliwie śpi, mimo nagłej zmiany rytmu. Kolejna godzina pedałowania napędzana jest naszym kawowym nałogiem i sporadycznie Hani dopominaniem o przerwę donośnym “Chcęęę wyyyyyjść!!!”. Został nam w głowie pradawny stereotyp przerwy na kawę, jeszcze z pierwszej wyprawy rowerowej do Mołdawii, chwila relaksu, przyjemności, lokalnych klimatów. I trzymamy go, nie puszczamy, mimo że czasem nie udaje nam się napić kawy, bo zwyczajnie nie ma takowej knajpki, czasem kawa niesmaczna (srilankan kofi), a czasem pijemy bardziej biegając za Manią niż siedząc. Gdzie się zatrzymać, mając w przyczepce dwie dziewczyny, w tym jedną idącą raźno przed siebie? Może pod klasztorem buddyjskim… ale tam nie będzie kawy. Decyzję przyspiesza kwękanie z przyczepki i nie zastanawiając się, czy jest to miejsce idealne, zatrzymujemy się w lokalnym barze z ogródkiem.

sri lanka z dziecmi009

sri lanka z dziecmi010

sri lanka z dziecmi011

Tuk-tuk… i nagle boczna dróżka, w której się zatrzymaliśmy na postój stała się miejscem pielgrzymek mieszkańców okolicy ;-)

sri lanka z dziecmi014

sri lanka z dziecmi015

sri lanka z dziecmi016

sri lanka z dziecmi017

sri lanka z dziecmi018

Hania prezentuje nasza niezawodną klimatyzację

sri lanka z dziecmi019

Niezbędnik Wojciecha w podróży – mapa, kamerka, licznik, dzwonek i szczęśliwa żona w lusterku

Przerwa

Miejsce okazuje się być idealne, ale dla zgromadzonej gawiedzi, do oglądania lokalnej atrakcji. Na szczęście dziewczyny nie czują się osaczone, wzorowo trzymają widzów w napięciu, tam poślą uśmiech, tu powiedzą “Maj nejm is Hania” i radości nie ma końca. Mania tupta w te i we wte, po całej scenie, zatrzymują ją tylko kamienie, na których ostrzy zęby i psy, którym nie odpuści “Ał, ał, ałłl, AAAAłł” (jeszcze nie nauczyła się biegać i mówić równocześnie). Na raty udaje się wypić kawę nescafe, która z jogurtem waniliowym smakuje wyśmienicie. Jeszcze tylko szybka zmiana pieluchy, siku Hani i  jesteśmy gotowi na ostatni akt: pakowanie dziewczyn do przyczepki. Żeby tylko nie kwękały, bo pomyślą, że to dla nich męka. Żeby rower się nie przewrócił, bo wyjdzie, że nieprzygotowani sprzętowo. Kółeczko wystarczająco gęste, napięcie na twarzach widzów rośnie? Coś tam mruczą, kiwają z uznaniem (pewnie na pasy hi hi). Ktoś odważy się spytać: “Co w razie deszczu?”, a my szybciutko robimy prezentację folii. Cieszą nas te drobne radości, szerzenie rowerowego kaganka oświaty. Jeszcze słodki rytuał “paluszek do paluszka” przed startem i pełny sukces trupy teatralnej, jedziemy dalej. Właściwie tylko raz pakowanie do przyczepki miało histeryczny wydźwięk, kiedy Hania zapragnęła przytulić się do swej podusi, leżącej gdzieś na dnie przepastnego wora. “TERAZ!!!” i ryk. Na nic było tłumaczenie, że ponowne mocowanie wora w upale i poszukiwania podusi to za duża afera na teraz, na nic pocieszania i alternatywy. Płacząca przyczepka i smutne “baj baj”.

sri lanka z dziecmi020

Przerwa pod klasztorem buddyjskim

sri lanka z dziecmi021

Kryzysowy 3 dzień, pod górkę, upał, tłok, tempo żółwia… a dzieci…

sri lanka z dziecmi022

Nescafe z jogurtem i dzień od razu nabiera rozpędu

sri lanka z dziecmi023

sri lanka z dziecmi024

sri lanka z dziecmi025

To nie z drogi, ale zjedzenie tych wszystkich miseczek z dwójką dzieci było wyzwaniem

sri lanka z dziecmi026

sri lanka z dziecmi027

sri lanka z dziecmi028

Uff. Ale fakt, przyznajemy, ze przyczepka na Sri Lance wygląda kosmicznie

sri lanka z dziecmi029

W okolicach Negombo przerwa pod kościołem katolickim – znów idealna trawka! Acha, bo czasem w przerwie matka chciała zdjęcie grupowe, co różnie nam wychodziło ;-)

A raz było tak…..

Miejsce okazuje się być idealne… żeby poznać lokalne klimaty. Zatrzymujemy się pod maleńka biblioteką i choć nie wyglądamy na żarliwych czytelników, a nasze objuczone rowery blokują nieco wejście, to za sprawą naszych śmieszków, zostajemy przyjęci z otwartymi ramionami przez 3 urocze pracownice biblioteki. Dostajemy 3 kokosy do picia, pozujemy do zdjęć, poznajemy lankijski alfabet, a na koniec Hania dostaje ręcznie robiona lalę. Styropianowa spódnica pełna szpilek kiepsko układa się w sakwie, ale odtąd mamy nowego pasażera.

biblioteka-sri-lanka

bibliotek-sri-lanka
sri-lanka-z-dziecmi058

Droga po przerwie

Zapał mniejszy, upał większy. Mania ponownie ucina sobie drzemkę, dołącza do niej też Hania. Ach, szkoda, ze przerywany rytm poranny nie pozwolił jej na wcześniejsze drzemanie (będzie szaleć do 22!) No ale znów mamy spokojną godzinę pedałowania, z założenia bez zatrzymania. Mijamy może jakąś piękną świątynię hinduistyczną, której stożkowata plątanina rzeźb prosi o chwilę uwagi i podziwu, ale dziewczynki śpią, trzeba jechać, za chwilę być może miniemy kolejną ciekawostkę, nad którą tylko się zastanowimy, bo przecież Hania i Mania śpią. Ale co tam atrakcje, przecież jedziemy, chłoniemy, droga, mijanie, przestrzeń, zmysły, idealne tempo. Choć zatroskany ojciec zastanawia się, czy aby na pewno dziewczynkom nie za ciepło, czy sakwy nie blokują zanadto rowerowego wiatru? Matka zaś zastanawia się, czemu nie chce jej się robić zdjęć. Kiedyś, potrafiła gonić Wojciecha pod górkę, by uchwycić smaczki pobocza, a teraz tylko kilka ustawek, nudne kadry przyczepkowe, nie ma siły się zatrzymywać, wyciągać, chować. Trzeba oszczędzać energię w tym skwarze. Poza tym z obawy przed psami trzyma się blisko przyczepki. Pobudka maluchów zwiastuje kolejną przerwę, tym razem króciutką na rozprostowanie kości, na przekąskę, na ciastko kokosowe i odświeżenie bryzą ze spryskiwacza. Cieszymy się, że wymyśliliśmy ten prosty i radosny patent. Jest zabawa, jest ochłoda. Potem jeszcze pojenie z bidonów (ulubionych do picia!) i jedziemy w poszukiwaniu kwatery. Na szczęście tym razem pokój na nas czeka, a Hania zastanawia się jakiego koloru będzie moskitiera (różoweeeego ??). Dobrze wiedzieć, że nie spędzimy dodatkowej męczącej godziny w upale na poszukiwaniu lokum do spania. A ostatnie kilometry dają znać o zmęczeniu materiału. Hania chce “coś”, albo banana, albo ciastko, albo soczek, Mania oczywiście jej wtóruje krzycząc “AAaaaaam”. Ale czasem nas zadziwiają, jak ramię w ramię, w siostrzanej komitywie coś tam sobie gadają, przytulają, liczą paluszki, dzielą się kawałkiem zbożowego ciastka, poją wodą z bidonu. Fajnie jest mieć rodzeństwo w drodze.  Za chwil kilka będa razem szaleć w pokoju, a my cieszymy się, że umkniemy tropikalnemu deszczowi, który znowu zaczyna się o 14!

sri lanka z dziecmi030

Nawet mała górka w upale to wyzwanie

sri lanka z dziecmi031

sri lanka z dziecmi032

sri lanka z dziecmi033

Tyle ciastek, co na Sri Lance, nasza Hania nie zjadła w całym swoim 4 i pół letnim życiu ;-)

sri lanka z dziecmi034

Bar mleczny na Sri Lance, 24h/7

sri lanka z dziecmi035

A to swojskie spotkanie, jedyni sakwiarze i w dodatku zza miedzy. Czesi uradowali Hanię dając jej bańki mydlane :)

sri lanka z dziecmi036

Dzisiejsza miejscówka z widokami

sri lanka z dziecmi037

Mania oswoiła się z takimi gestami w ostatnim tygodniu

Popołudnie i dni wolne rowerowo

Kolejny rowerowy dzień za nami. Umorusane dziewczynki opanowują pokój, Mania wspina się na łóżko, Hania bada kolor łazienki i moskitiery, ja badam gekony za zasłoną i karaluchy pod łóżkiem, Wojtek bezpieczną przestrzeń dla rowerów i przyczepki. Pokój zapełnia się sakwami, z których płynnie wylewa się rzeka potrzebnych na dziś rzeczy. Przyjechaliśmy wyjątkowo wcześnie i mamy przed sobą odprężający dzień plażowy, lub dotarliśmy wyjątkowo późno, w dodatku mokrzy od górskiego deszczu i nie mamy ochoty na zwiedzanie okolicy. Grunt, że dojechaliśmy, a przed nami 2 dni odpoczynku i poznawanie lokalnych klimatów. W dodatku bez syndromu “ufo” :) Turysta zsiadający z roweru z dziećmi w przyczepce w niektórych częściach świata jest bliżej ludzi, w niektórych zaś jest ciałem astralnym i musi pokazać, że poza tym jest normalnym człowiekiem :) Także w wersji “normalnej” pójdziemy do najważniejszej świątyni buddystów, albo pojedziemy autobusem do fabryki herbaty, innym razem spotkamy się z polską rodziną w drodze, lub pójdziemy na plac zabaw, a może na zakupy, a może na targ, a może po prostu nad morze? A może pogapimy się na tropikalny deszcz, co ostentacyjnie pokazuje, kto tu rządzi. I  odpowiemy na wiele pytań Hani, którą tyle dziwi.

sri lanka z dziecmi044

Na salonach z palmą za oknem

sri-lanka-z-dziecmi038

W Dikwella zdarzyła nam się kwatera u rodziny lankijsko-ukraińskiej, co z uwagi na ilość zabawek, bardzo ucieszyło naszą dziatwę

sri lanka z dziecmi045

A może by tak na zewnatrz?

sri lanka z dziecmi047

Najpierw ogarniamy nasz dobytek. Po zmoknięciu na podjeździe w góry, rzeczy schły nam kilka dni

sri lanka z dziecmi048

A potem zwiedzamy. Wojtek w interesach u jubilera… nie kupuje żonie złota przecież, tylko liczy dulary

sri lanka z dziecmi066

Z największym Buddą na Sri Lance najmniejsze podróżniczki rowerowe. Nieopodal Dikwella

sri lanka z dziecmi067

sri lanka z dziecmi068

zab-kandy-budda

Udało nam się zwiedzić najważniejszą świątynię buddystów na Sri Lance

sri lanka z dziecmi069

sri lanka z dziecmi070

Na Sri Lance w miejscach publicznych zdarza się świetna, grubolistna trawka-dywanik… Mania zachwycona!

sri lanka z dziecmi071

Dzieci zbliżają. Dzieci na Sri Lance bardzo często noszą wełniane czapki…

sri lanka z dziecmi072

Przetestowaliśmy lokalne autobusy. Jeśli jada po krętych drogach pod górę, to nie ma efektu odrzutowca

sri lanka z dziecmi073

… szkoda, że na zdjęciu nie czuć zapachu herbaty!

sri lanka z dziecmi074

sri lanka z dziecmi075

Dziś idziemy pod wodospad…

sri lanka z dziecmi076

Który orzeźwia nas bryzą, a co niektórych i mocno emocjonuje

sri lanka z dziecmi077

Okolice Nuwara Eliya, takie tam spacery w oknie pogodowym

 

sri lanka z dziecmi079

Pięęęęęknie, cudny widok, mamoo! (Hania przejęła matki egzaltację)

sri lanka z dziecmi080

… ale jak tu nie wzdychać do takiej zieloności?

 

sri lanka z dziecmi082

Hania i Tamilki wracające po zbieraniu herbaty w okolicach Haputale

sri lanka z dziecmi078

Z parasolem przez pola herbaty w Ella – jeszcze przeciwsłonecznym, bo za chwilę lunie

sri lanka z dziecmi083

Idziemy na Mały Szczyt Adama

sri lanka z dziecmi084

Podobno są tam zapierające dech w piersiach widoki. Nam nawet spacer pod tę góreckę tchu nie zaparł, a widoki faktycznie piękne widzieliśmy u znajomych na zdjęciach :)

sri lanka z dziecmi087

A to jest to, co Hani lubi najbardziej – psoty i figle na placu zabaw z lokalnymi dzieciakami

sri lanka z dziecmi089

… no chyba, że plaża blisko!

sri lanka z dziecmi090

sri lanka z dziecmi091

Mania nie odpuściła piaskowi…

sri lanka z dziecmi093

sri lanka z dziecmi094

sri lanka z dziecmi095

A tu niesamowite spotkanie z Marysią, która zimuje z rodzicami w tropikach. Super było psocić po polsku :)

sri lanka z dziecmi096

A i starszyzna miała frajdę ze spotkania

sri lanka z dziecmi097

Spotkanie na końcu świata

sri lanka z dziecmi100

Były świątynie, plaże, towarzystwo… ruszamy na miasto słać uśmiechów tysiące. Złota Hanka!

sri lanka z dziecmi098

W miastach gęsto, ale nie przeszkadza to Hani strojnisi odnaleźć kolorowe spineczki

sri lanka z dziecmi099

W Haputale

sri lanka z dziecmi101

Czasem uda się matce złapać ciekawy kadr, mimo, że 90% zdjęć w takich sytuacjach jest z Manią na plecach lub Hanią za rękę. Nie wyżyłam się fotograficznie, nie pierwszy, nie ostatni raz 😉 Fort w Galle

sri lanka z dziecmi102

… i widok z fortu na ocean

Wieczór

Łóżko staje się centrum życia rodzinnego. A łóżko lankijske jest szerokie. Na łóżku odbywają się najlepsze zabawy, dyskusje rodzinne, przegląd garderoby i jej wieczne suszenie (wilgoć!), łóżko to też jadalnia, miejsce tworzenia zapisków z podróży, planowanie trasy. Pierwszy rzut oka na pokój pokazuje, że moskitiery brak i trzeba będzie naprędce zamontować nasza siatkę. Poza tym nad oknami w łazience są szpary na zewnątrz i upieram się, żeby Wojtek zakleił je przy użyciu pieluchy tetrowej i taśmy (…bo komary!?!). Dodatkowo łóżko jest wysokie, więc musimy je zabezpieczyć dookoła sakwami i dostępnymi sprzętami, żeby wariujące dziewczyny nie fiknęły z niego kozła. A wariują w rytm muzyki, szczególnie gdy włączamy nasze swojskie przeboje. Wojtek pompuje materac, ja kombinuję kolację. Wspaniale, ostała się jeszcze kasza kuskus, która ze startym mango smakuje wybornie… ale nie Hani, która marudzi, że chce z jogurtem. Dostaje jogurt z bułką i zadowolona. Mania już zmęczona, tarciem oczek daje mamie znać, że pora spać. Karmię więc Manię i prawie zasypiam przy kołysankach-utulankach, na szczęście prędzej zasypiają dziewczynki zmęczone wielością wrażeń. Wojtek w tym czasie rusza do centrum miasteczka po zakupy, których nie zdążyliśmy zrobić wcześniej. To jego 5 minut wolnej głowy od rodzinnego galimatiasu i muśnięcie wieczornych klimatów miasta. Małe fabryki chaosu śpią, więc możemy zacząć etap “pakowanie” lub też przelać impresje dnia na papier, zanim kolejna porcja wrażeń wyprze je z pamięci.  Dziś jednak oczy zamykają się szybciej i żadna myśl nie spłynie na papier. Może jutro się uda. Tymczasem dobranoc.

sri lanka z dziecmi041

Tak odpoczywa matka

sri lanka z dziecmi039

Czasem wychodzi jej to lepiej…

sri lanka z dziecmi040

Znajdź tuk-tuka, Manię na hamaku, przyczepkę rowerową, małpę i deszcz.

sri lanka z dziecmi042

A tak wypoczywa ojciec

sri lanka z dziecmi049

Na Sri Lance słońce zachodzi regularnie ok 18.30, więc czasem udawało nam się jeszcze wieczorem razem ruszyć w wieczorne klimaty miasta

sri lanka z dziecmi050

Hanię dziwiło, że na Sri Lance najczęściej to panowie siedzą za maszyną do szycia…

sri lanka z dziecmi051

Kolacja z ulicy, z gazety, a smakowała najlepiej. Kottu roti – lankijski klasyk.

sri lanka z dziecmi053

sri lanka z dziecmi054

Bajka-usypiajka

sri lanka z dziecmi055

Ten widok niezmiennie nas rozczulał. I cieszył, bo w końcu mogliśmy odpocząć ;-)

sri lanka z dziecmi056

 

A tutaj kilka uwag praktycznych…


Sri Lanka z dziećmi, Wyprawy rowerowe z dziećmi poza Europę
Share



Author

TupTam


You might also like


SRI LANKA Z DZIEĆMI PRAKTYCZNIE
10 marca 2016
SRI LANKA OD POBOCZA
25 lutego 2016

Leave A Reply



Dodaj komentarz Anuluj pisanie odpowiedzi

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

© 2016 TupTam
Ta strona korzysta z ciasteczek aby świadczyć usługi na najwyższym poziomie. Dalsze korzystanie ze strony oznacza, że zgadzasz się na ich użycie.Zamknij